Wij Nederlanders staan bekend om onze efficiency. Met een minimum aan inspanning en investering een maximaal rendement behalen, dat is wat we ten diepste willen. Niet iedereen natuurlijk. Maar soms pakt het heel anders uit…
Jaren geleden startte de Kinderkoor Academie Nederland een lesplaats in Amsterdam. Ik verwachtte daar veel van en sprak af met degene die de lessen ging verzorgen en de organisatie op zich nam dat er alle vrijheid was om te experimenteren met inhoud van de lessen, de vorm ervan en met de duur van de activiteiten.
Waar we in Den Haag probeerden om de lessen en repetities zo kort mogelijk te houden, zodat de kinderen veel tijd over zouden hebben voor huiswerk en andere buitenschoolse activiteiten, experimenteerde Amsterdam met langere lessen en repetities en meerdere keren per week. En wat bleek…?
In Den Haag was er een stevige concurrentie met tennis, hockey en instrumentaal onderwijs, waardoor er vaak fricties optraden in roosters. Na enige tijd bleek dat dit in Amsterdam veel minder het geval was. Nooit was de gedachte opgekomen dat juist een groter tijdbeslag zou kunnen leiden tot minder hectische roosters voor de kinderen. Toch was dit het geval: omdat men langer bezet was, kozen de meeste ouders ervoor om het aantal andere activiteiten te beperken. Hierdoor kwamen minder roosterconflicten voor.